ÜÇÜNCÜ ŞAKRA (MANIPURA)

İçersinde tüm düşünsel faaliyetin cereyan ettiği enerji beden yani "mental beden"in merkezi olan bu sarı ışıklı şakra, bedende göbeğin üstündeki karın kısmında yer alır. Bu şakra; içinde insanın tüm "entellektüel" aktivitesinin rol oynadığı, yani tüm akıl işlemleriyle ilgili; düşünce, zeka, mantık, hafıza, dikkat gibi melekelerin bulunduğu "mental" enerji bedeninin giriş kapısıdır.

Bu şakranın insana temin ettiği enerji, akıl melekesini mümkün kılarak, düşünme yeteneği sağlar, bilgide yücelmeyi sağlar, bilimsel gelişmenin kaynağıdır. İnsanlık bilimde, felsefede ve teknoloji alanında daima üçüncü şakra enerjileriyle yücelmiştir.

Ancak yine dünyayı yaşanmaz hale getiren faktör, insanın egosu doğrultusunda kullandığı zekası olmuştur. Ve entellektüel yüceliş insana konfor getirmiş ama mutluluk getirememiştir. Egonun üçüncü ve son merkezi olan, bu şakranın tesirleriyle uyumlu ve güdümlü yaşayan insan henüz huzur, ve mutluluk merkezleri olan yüksek şakra tesirlerinden uzak bir yaşam realitesi sürdürmektedir. Entellektüel şakranın tesirindekiler, arzularına ulaşmanın ve diğer insanlar üzerinde üstünlük ve hakimiyet sağlamanın yolunu akıl ve bilgi becerileri vasıtasıyla elde etmeye çalışırlar.

Tahsile, bilgi edinmeye, öğrenime ve bilimselliğe çok önem vererek geliştirdikleri sistem ve düzenle hakimiyet kurmak, bu şakra insaninin "gücü arayış" tarzıdır. Düşünce, zeka, mantıklı irdeleme gibi zihinsel enerjinin toplumda üstünlük sağlayıcı bir güç olarak kullanımının getirdiği imkanlar, gerçekten bu şakra insanını madde ve mevki başarılarına ulaştırır. Fakat bu insan, iç dünyasında tedirgin, endişeli ve sıkıntılıdır. Akılcı olmanın getirilerinin yanında, kuşku, güvensizlik ve her olayın kontrol altında tutulamayacağı kaygılarının kişide yarattığı ruh hali; huzurlu, rahat, endişesiz ve özgür olarak mutluluğu başarmış ileri şakraların insanı gibi olabilmeyi imkansız kılar. Kısaca; akılcı ve mantıklı olmak her ne kadar toplumda en yüksek yere oturtuluyorsa da yedi basamaklı yüceliş, bilgelik ve dolayısıyla, mutluluk merdiveninde yeri üçüncü basamaktır. Sevginin katılımı bulunmaksızın mutluluk mümkün değildir. Ama bu şakra daha henüz, sevgi zannettiği akılcı çıkar yakınlaşmalarıyla, sevgi zannettiği haz ve sevinç duygularıyla mutlu ve huzurlu olabilmekten çok uzaktır.

Üçüncü şakra insanı çokça zihinsel enerji tüketir, işleriyle yatar işleriyle kalkar. Yatağında bile plan program ve düşünce üretir. Mantıksız konuşmalara hiç tahammülü yoktur. Zeka ve bilgi yönünden ileri derecede kendini beğenmişlik egosu içindedir. Herkesi, daha iyi düşünmeye ve daha mantıklı olmaya davet eder. Mevki ve imkan sahibi olamamış insanları aptallık ve zeka noksanlığıyla aşağılar.

Toplumda ve toplantılarda sergilediği genel kültürü, bilgili ve zekice tavırlarıyla keyiflenir, tatmin olur. Münakaşalara girmekten, bilgi ve zekasıyla diğerlerini mat etmekten, onlara üstünlük sağlamaktan ve hayranlıklar kazanmaktan çok zevk alır. Ancak insanlara akıl gücüyle üstünlük sağlamak gayesiyle sevgisiz ve hasımane tavırlarla yaklaşımlarında diğer insanların direncine ve karşı tavırlarına maruz kalır. Çünkü bu davranışı diğerlerini tehdit etmektedir. Gerçek gönül dostlukları kurmayı beceremez. Dışta aranan güç, kişinin içteki güçsüzlüğüne çare olamaz.

Birlik, huzur ve sükun duygusu yaratamaz. Tatminsizlik ve akılcı tedirginlik şakrada tıkanınklıklara sebep olduğundan, şakra civarındaki organlar tahrip olur. Mide problemleri ve ülser, üçüncü şakra insaninin en belirgin hastalığıdır.

Entellektüellik şakrasının insanında Tanrı inancı, onun aklına uygun olan bilgi alanı, teoriler ve mantıklı irdelemeler içersindedir. Tanrıyı ve yaradılışı incelerken tüm düşünce ve felsefe tarihinin derinliklerindeki kuramları inceler. Bu arada kainatı "manevi alem" olarak düşünür, akılcı yaklaşımlarla Tanrıyı ve nizamı çözmeye çalışır. Ancak Tanrı bir teori olmadığından, akılla kavranamayacağından ve O'nu ancak içte duygu ve coşku olarak yaşamak, farketmek mümkün olduğundan, entellektüel teolog Tanrıyı hiçbir zaman bulamayacaktır. Ve zaten üçüncü şakra insanı; dinsel anlatımlara inanacak kadar kendini saf görmediğinden, ileri seviyeli inançlı insanların da kafalarının çalışmadığına hükmederek giriştiği uzayı, doğayı bilmek ve Tanrıyı yorumlamak çabalarında, genelde inkarcı ve inançsız haldedir. Ve bu şakradakilerin yaşamlarında, sadece bu ümitsizlik bile mutsuzluğu ve huzursuzluğu getirmeye yeterlidir. Tasavvufta; üçüncü mertebe olan bu nefsin adı "Nefsi Mülhime" yani ilham veren nefstir. Aklın verdiği ilhamla, şüpheci, inkarcı, dışa dönük kişiliğiyle hakikati dışta arama hatasına düşmüş seviyeyi gösterir.

Şakraların insan egosunu tezahür ettiren bu ilk üç seviyesi daima güç arayışlarıyla geçen, tatminin ve huzurun bulunmadığı mutsuz realitelerdir. Mutluluk, dördüncü şakrayla başlayarak ve diğerleriyle giderek artacaktır. Çünkü dördüncü şakra sevgi duygusunun yaşanmaya başlandığı şakradır ve içinde sevginin bulunmadığı hiçbir tarif mutluluğun tarifi olamaz.

İlk üç şakranın ayrıntılı anlatımından sonra diğer dört yüksek şakrayı kısa anlatımlarla ve çok karakteristik vasıflarıyla tarif etmekle yetineceğiz. Sebebi de; ileride her birinin tek bir konu olarak çok ayrıntılı ele alınacak olmasıdır. Ancak, her birinin ayrıntılı olarak ele alınması ve bu yüksek şakraların hangi realiteyi insana sunduğunun anlaşılabilmesi için, daha pek çok kavramların üzerinde durmamız gerekecektir.

1. home">Home